``Now that you mention it, I wonder...'': Awareness, Attention, Assumption Tikitu de Jager Samenvatting: Dit proefschrift past het begrip onbewustzijn toe op problemen uit de formele semantiek en pragmatiek. Onbewustzijn ("unawareness") is een epistemische houding die recentelijk veel interesse gewekt heeft zowel in de epistemische logica als binnen wat wij de "formele epistemische economie" zouden kunnen noemen. Informeel gesproken is het begrip nauw verbonden met onoplettendheid: een (epistemische) agent kan op bepaalde mogelijkheden letten (dat wil zeggen, ze bewust voorstellen en gebruiken bij het redeneren), of zich er niet van bewust zijn (oftewel ze niet bewust representeren; ze spelen dan geen rol bij het redeneren). Hoewel onbewustzijn de afwezigheid van kennis impliceert, verschilt het toch in zijn formele en conceptuele eigenschappen van eerdere noties van onzekerheid; essentieel is, dat een agent die zich niet bewust is van een propositie $p$, niet weet dat $p$, maar ook niet weet dat ze $p$ niet weet. In hoofdstuk 1 beschrijf ik de informele begrippen van onbewustzijn en onoplettendheid en geef ik enkele voorbeelden die suggereren hoe die toegepast kunnen worden op de formele semantiek en pragmatiek; daarbij speelt het begrip aanname een belangrijke rol, dat nog niet in bestaande theorieën voorkomt. Ik geef een kort overzicht van de bestaande modellen, en ik argumenteer dat die niet geschikt zijn voor de taalkundige problemen; de rest van het proefschrift probeert het ontstane ‘gat in de markt’ op te vullen. In hoofdstuk 2 wordt de formele terminologie van onbewustzijn/onoplettendheid en aannames geïntroduceerd en ook een eenvoudige logica met een statische semantiek van mogelijke werelden ontwikkeld. Hoofdstuk 3 geeft een dynamische semantiek waarmee veranderingen in het bewustzijn beschreven kunnen worden, en stelt dat dit het meest relevante kader is voor taalkundige toepassingen van de begrippen. Hoofdstuk 4 beschrijft een casus, waarin onbewustzijn toegepast wordt op zogenaamde "Sobel sequences", een lang bestaande puzzel over de semantiek van counterfactuals. Hoofdstuk 5 neemt een andere wending, met het ontwikkelen van een beslis-theoretische apparatuur uitgebreid met representaties van onbewustzijn en aannames. Het doel is het bereik van de beslis-theoretische pragmatiek, die verschillende vormen van pragmatische inferenties beschrijft als rationeel gedrag volgens beslis-theoretische normen, uit te breiden teneinde onbewustzijnsverschijnselen te vatten. Hoofdstuk 6 geeft een ander model van onbewustzijn, gebaseerd op datasemantiek. Dit model beschrijft enkele soorten defeasible gevolgtrekkingen die hun defeasible karakter te danken hebben aan onbewustzijn (meestal gaat het om inferenties vanuit bewijs naar "moet"-beweringen; die zijn slechts te rechtvaardigen onder beperkte kennis van het domein van mogelijkheden). Tot slot geeft hoofdstuk 7 een samenvatting van de benadering die hier gepresenteerd wordt en bied wat speculatie over mogelijke toekomstige uitbreidingen van de ideeën.